Voor het eerst in de roerige geschiedenis van Daventry is de hele
familie gelukkig bij elkaar. Vader Graham heeft dus reden genoeg om
al zijn geliefden om zich heen te verzamelen. Trots kijken hij en
zijn vrouw naar hun zoon, die onlangs heeft bewezen een echte held
en avonturier te zijn. Maar ook de dochter laat het hart van vader
Graham sneller slaan. Rosella is niet alleen heel erg mooi, het
meisje is ook nog eens behoorlijk moedig. Dat heeft ze wel bewezen
bij de draak, toen ze daar was uitgenodigd als middagmaal.
Dat hebben ze van hun vader, denkt Graham, de appel valt niet ver
van de stam. Verdiept in deze overpeinzingen over erfelijkheid
krijgt hij een idee. Hij heeft zelf genoeg avonturen en gevaren
doorstaan en bovendien is hij niet meer een van de jongsten. Het
wordt tijd om zijn hoed, die hij op zijn vroegere tochten op heeft
gehad, door te geven aan een van de kinderen. Maar aan wie, denkt
Graham. Hij wil geen van de kinderen voortrekken en daarom laat hij
het lot beslissen. Graham gooit de hoed omhoog om zijn opvolger aan
te wijzen. De hoed dwarrelt door de lucht en dan gebeurt het...
Met een van pijn vertrokken gezicht grijpt Graham naar zijn borst en
valt hij neer. Hartinfarct.
De moeite van de artsen is tevergeefs, de overlevingskansen zijn
gering en de paniek in de familie is natuurlijk groot. Graham ligt
op sterven, en alleen een wonder kan hem nog redden. Maar dat moet
dan wel heel erg snel gebeuren!
Helemaal wanhopig verlaat Rosella de ziekenkamer om in de troonzaal
uit te huilen. Als ik mijn vader maar kon helpen, denkt ze. Ze heeft
dit nog maar net gedacht, of er komt al een stem uit de
toverspiegel.
De spiegel toont het beeld van een vrouw, die zich voorstelt als de
goede fee Genesta. Ze woont in Tamir. Ze biedt Rosella aan naar
Tamir te komen, want daar groeit een tovervrucht die het leven van
koning Graham kan redden. Dat is mooi, denkt Rosella, maar het
klinkt alsof er nog wat haken en ogen aan zitten. En dat is ook zo.
Madame Genesta is in moeilijkheden geraakt en is bezig haar
toverkracht te verliezen. Ze kan nog net Rosella naar Tamir toveren,
maar meer ook niet. Of Rosella kan terugkeren, hangt ervan af of ze
de fee kan helpen met haar probleem.
Genesta heeft geen tijd meer voor nadere verklaringen, want de
beeldkwaliteit van de spiegel
wordt snel slechter. Rosella moet direct beslissen of ze ingaat op
het voorstel. Eigenlijk heb
ik helemaal geen keus, denkt ze en het volgende moment bevindt ze
zich aan de kust van Tamir.
Daar wordt ze al opgewacht door Genesta en hoort ze wat ze voor de
fee moet doen om haar terugreis naar Daventry te kunnen krijgen.
Genesta's toverkracht is afhankelijk van een talisman. Deze talisman
is echter gestolen door de plaatselijke boze fee Lolotte. Zonder
deze talisman heeft Genesta nog maar 24 uur te leven en toveren kan
ze nu al niet meer goed. Het is de taak van Rosella deze talisman zo
snel mogelijk terug te brengen naar Genesta.
Na enkele tips over de vindplaats van Lolotte en van de tovervrucht
krijgt Rosella een nieuwe outfit aangemeten. Het is geen elegante
kledij, maar wel heel praktisch om incognito te kunnen reizen. Meer
kan Genesta niet doen. Ze fladdert weg en laat Rosella alleen achter
met haar problemen.
Rosella weet zich geen raad. Een vreemd land, vader doodziek en maar
een kleine 24 uur de tijd om twee schier onmogelijke opdrachten te
vervullen. Maar ja, nu ze hier toch is, kan ze beter direct beginnen
te zoeken. De vraag is alleen: waar?
Oplossing (1989)
Omdat we u niet hulpeloos in een vreemd land willen laten staan,
geven we u een kleine kaart van Tamir cadeau. Bijna alle
bezienswaardigheden zijn hierop vermeld, maar wat daarachter
schuilgaat, moet u zelf maar ontdekken.
Rosella staat dus een beetje te kijken op het strand. Ze heeft
absoluut geen zin om te zwemmen, want er zijn niet eens kleedhokjes
te vinden. Ze vloekt eens flink en gaat dan op pad om de omgeving
stroomafwaarts te verkennen.
Na een poosje ontdekt ze de eerste tekenen van beschaving. Het huis
ziet eruit als een watermolen. Rosella denkt dat ze hier wel iemand
naar de weg kan vragen en daarom klopt ze aan. Ze krijgt geen
antwoord. Misschien zijn de bewoners een beetje doof en daarom stapt
Rosella maar naar binnen.
Wat een zwijnestal! In de afwasbak staat de afwas hoog opgestapeld,
het stof ligt centimeters dik en op tafel staan zeven vuile borden.
Rosella is zeker terechtgekomen in een vrijgezellen huishouding
waarin de huishoudster ontslag heeft genomen. Rosella kan het niet
aanzien, stroopt de mouwen op en begint met de grote schoonmaak.
Ze is nog maar net klaar als de bewoners binnenkomen voor het
middageten. De deur gaat open en er komt een tamelijk klein mannetje
naar binnen. Hij gaat aan tafel zitten zonder een woord te zeggen.
Weer gaat de deur open en komt er nog zo'n mannetje aan. Dit gaat
nog even zo door: we hebben hier namelijk te maken met de zeven
dwergen.
Het zijn de zeven dwergen die samen met Sneeuwwitje een woongroep
vormden. Sneeuwwitje verzorgde toentertijd de huishouding, terwijl
de zeven dwergen zorgden dat er brood op de plank kwam. Op een keer
had de jongedame echter genoeg van haar huisvrouwenbestaan en ging
ze er met de eerste de beste prins vandoor. Gefrustreerd stortten de
verlaten dwergen zich op hun werk en lieten ze de huishouding voor
wat die was. Daarom ziet de woning er zo smerig uit.
En nu lijkt het wel alsof er een nieuw Sneeuwwitje in het huis is
gekomen. De dwergen hebben de vrouwen echter voor eens en voor
altijd afgezworen. Het enige waarin ze geïnteresseerd zijn, is een
warm middagmaal. Ze gaan dus aan tafel zitten en wijden zich aan hun
soep. De conversatie aan tafel verloopt moeizaam. Dat is natuurlijk
wel begrijpelijk na hun grote teleurstelling, en al gauw wordt
Rosella alleen gelaten met de afwas. Geen van de dwergen heeft
aangeboden te helpen met afdrogen. Maar er is wel iets op tafel
blijven liggen. Rosella vermoedt dat dat het loon is dat ze wel
heeft verdiend.
Dit kan ze echter niet accepteren. Het moet wel een vergissing zijn.
Rosella besluit
de dwergen in hun werkplaats op te zoeken om de vergissing op te
helderen. De op-
perdwerg is helemaal onder de indruk van zoveel eerlijkheid.
Eindelijk leert hij een vrouw kennen die niet alleen op geld uit is.
Maar het is dan ook pas de tweede vrouw die hij in zijn leven heeft
ontmoet. Goede en slechte ervaringen houden elkaar dus aardig in
evenwicht.
Rosella mag niet alleen houden wat ze heeft gevonden, ze krijgt ook
nog een extra beloning.
Gesterkt gaat ze verder. Onder een stenen brug ziet ze iets
glinsteren. Bij nadere beschouwing blijkt het om een gouden bal te
gaan. Zou iemand die hebben verloren? Ach, door eerlijkheid is nog
nooit iemand rijk geworden. Rosella zet alle gewetensbezwaren aan de
kant en neemt de bal mee. Ze kan hem later altijd nog naar het
bureau voor gevonden voorwerpen brengen.
Midden in een vijver zit een kikker te kwaken. Het moet wel de
koning van de kikkers zijn, want hij draagt een gouden kroontje.
Rosella vindt dit wel wat vreemd. Misschien heeft hij de
gouden bal wel verloren. Zonder er lang bij stil te staan gooit ze
de bal in het water. De bal is weg en de kikker ineens ook. Terwijl
Rosella nog aan het twijfelen is of het wel zo'n goed idee was,
duikt de kikker weer op en brengt hij haar de bal terug. Het moet
wel een heel speciale kikker zijn.
Rosella bekijkt hem eens en vindt dat hij er nogal droevig uitziet.
Vervuld met medelijden geeft ze hem een kus op zijn groene, vochtige
kikkerlippen.
Pats boem verandert de groene kikker in een blonde prins. Wie had
dat nu gedacht. Een prins, een prins! Rosella is door het dolle heen
en wacht met spanning de dingen af die komen gaan. Maar de jongeman
had zeker een andere dame verwacht, van adellijke afkomst en met
mooie kleren. Voor hem ziet Rosella eruit als een boerentrien. Hij
maakt een rare opmerking over haar jurk, drukt haar zijn gouden
kroontje in handen en maakt zich zo snel mogelijk uit de voeten.
Rosella kreeg niet eens de gelegenheid uit te leggen wie ze
werkelijk was. Nou ja, volgende keer beter. Prinsen genoeg. Rosella
neemt nog iets mee dat op de grond is blijven liggen en gaat weer
verder.
Rosella stuit op een huis dat er niet bepaald uitnodigend uitziet.
Maar haar nieuwsgierigheid wint het van haar angst en ze gaat naar
binnen. Haar ergste vermoedens worden nog overtroffen. Van binnen is
het huis net zo verlaten als van buiten. Geen wonder dat de bewoners
naar een nieuwe woning zijn vertrokken. De woonkamer is geen
voorbeeld van woongenot, maar echt verwaarloosd ziet het er ook niet
uit. De stoffige boekenplanken interesseren Rosella enorm. Ze
ontdekt een uitgave waar ze al lange tijd tevergeefs naar had
gezocht.
Erg prettig is het hier niet. Rosella wil er ook niet langer
blijven. Ze kijkt nog even op de klok en gaat dan gauw naar buiten
om verder te gaan met haar ontdekkingstocht door Tamir. Aan de rand
van het bos komt ze een vogel tegen die tevergeefs probeert een worm
uit de grond te halen. Wat is de natuur toch wreed! Rosella wil de
arme worm redden. Ze jaagt de vogel weg en neemt de worm mee, zodat
die niet kan worden opgepikt door een andere vogel.
Rosella besluit hierna een strandwandeling te maken. Ze ziet een
visser die aan het vissen is. Vissers weten wel raad met wormen en
vragen kost niks, denkt Rosella.
Rosella krijgt geen antwoord op haar vriendelijke vragen. De visser
staat op en gaat naar huis. Rosella heeft de stille wenk niet
begrepen en gaat de man achterna. Ze blijft maar doorvragen.
Eindelijk geven de visser en zijn vrouw hun weerstand op en storten
ze hun hart uit bij Rosella. Het werk is zwaar, er is weinig geld en
nauwelijks iets te eten. Rosella hoeft niet lang na te denken en
legt harde feiten op tafel. De visser besluit direct met pensioen te
gaan en drukt Rosella zijn werktuig in handen.
Rosella heeft haar hele leven nog nooit gevist, maar één keer moet
de eerste zijn. Zo moeilijk kan dat ook weer niet zijn, per slot van
rekening kan een oude man het ook. Ze heeft al snel beet. Dat moet
wel beginnersgeluk zijn. Wat een grote!
Een dergelijk succes maakt overmoedig. Rosella gaat verder. Opeens
hoort ze een vreselijk gezang. Ze ziet een straatzanger die zingt
bij zijn luit en die waarschijnlijk hoopt dat er toevallig een
platenproducent langs komt. Rosella kan het geblèr niet aanhoren en
biedt de zanger iets te lezen aan als afleidingsmanoeuvre. Hij is zo
enthousiast dat hij op stel en sprong de muziek vaarwel zegt en bij
het toneel gaat. Al declamerend gaat hij er vandoor.
Hoofdschuddend gaat Rosella verder en vraagt zich af of de
aankomende toneelspeler wel aan zal slaan bij het publiek.
Op een nabijgelegen wei ontmoet Rosella een andere muzikant. Dit
keer is het een duiveltje dat danst op zijn eigen muziek. Wat hij
kan, kan ik ook, denkt Rosella en pakt haar instrument. Na het
samenspel kunnen ze geen shirts wisselen, maar er is wel iets anders
dat ze kunnen ruilen.
Van al die muziek heeft Rosella het behoorlijk warm gekregen.
Gelukkig dat er een openluchtzwembad is in Tamir. Rosella besluit
een paar baantjes te trekken. Maar ook hier zijn geen kleedhokjes en
bovendien is er al iemand bij het water. Het is de god van de
liefde, helemaal naakt. Die wil Rosella wel eens beter bekijken en
ze komt dichterbij. De naakte badgast voelt zich betrapt en weet
niet hoe snel hij weg moet komen. Hij vergeet dat hij nog iets aan
de rand van het zwembad had liggen. Rosella kan zich niet bedwingen
en slaat haar slag.
Hierna komt Rosella een eenhoorn tegen. Zoiets heeft ze nog nooit
gezien. Het moet dus wel een heel zeldzaam dier zijn. Helaas is het
dier niet alleen zeldzaam, maar ook nog eens heel erg schuw. Het wil
absoluut niet worden gestreeld. Maar Rosella beschikt niet alleen
over de wapens van een vrouw, ze bezit ook de wapens der liefde.
Hiermee maakt ze de eenhoorn tot een vriend voor het leven. De
eenhoorn is helemaal verkikkerd op Rosella.
Eenhoorn strelen wordt op den duur wat eentonig en het enige wat het
dier kan, is een beetje hinniken. Maar het helpt allemaal niets en
omdat Rosella niet over een geschikte rij-uitrusting beschikt, gaat
ze maar weer te voet verder.
Van al dat geloop is Rosella behoorlijk moe geworden. Ze is bij een
waterval aangekomen en besluit maar eens een poosje uit te rusten.
Dit is een goede gelegenheid om haar zakken eens uit te mesten.
Haar oog valt op het kleine kroontje dat de kikkerkoning haar heeft
gegeven. In gedachten verzonken zet ze het kroontje op haar hoofd
en... wat gebeurt er nu? Rosella wordt heel erg klein en wordt
aangetrokken door het water. Deze toestand duurt niet lang. Rosella
bevindt zich nu voor een holingang die er ontzettend interessant
uitziet. Voor ze echter naar binnen gaat, neemt ze nog wel alles mee
wat er zoal op de grond ligt.
Wat is het hier donker! Rosella kan geen lichtschakelaar vinden, dus
lost ze dit probleem op een andere manier op. Bijna struikelt ze
ergens over. Ze raapt het voorwerp op en steekt het in haar zak.
Op de tast baant Rosella zich een weg door het hol. Het blijkt een
doolhof te zijn. Bovendien wordt ze ook nog achtervolgd door een
trol waaraan ze maar ternauwernood kan ontsnappen.
Eindelijk is het haar gelukt. In de verte ziet ze een klein
lichtpuntje. Helaas moet ze wel eerst een kleine afgrond
overbruggen. Omdat er geen brug is, moet Rosella even improviseren.
Ze verdient daarvoor wel een tien op de evenwichtsbalk.
Gelukkig, het ergste leed is geleden. Rosella geniet van het
uitzicht op een prachtig moeras met schitterend drijfzand. Rosella
laat zich hierdoor echter niet afschrikken. Ze heeft haast en lost
het probleem op stel en sprong op.
Uiteindelijk bereikt ze een klein eilandje met een eveneens kleine
boom. Eindelijk heeft ze hem dan gevonden: de boom waaraan het
medicijn voor haar vaders hart groeit. Wat wel groot is, is de slang
die om de boom been gekronkeld is en die er niet zo vriendelijk
uitziet.
Rosella herinnert zich een documentaire over Indische fakirs en ze
hypnotiseert de slang. Ze grijpt het fruit en gaat weer terug via
het hol.
Hopelijk hebt u de provisorische brug meegenomen. De afgrond is er
namelijk nog steeds. De trol trouwens ook. Dus ook voor de terugweg
geldt dat u het spel regelmatig op moet slaan.
Dat is in ieder geval voor elkaar, denkt Rosella. Nu wordt het tijd
de boze fee met een bezoek te vereren om de talisman van Genesta te
zoeken. Ze gaat op pad naar het kasteel van Lolotte om haar met een
bezoekje te vereren. Helaas verloopt de ontmoeting niet helemaal
zoals Rosella had gepland. Het blijkt niet mogelijk Lolotte te
verrassen of ongezien het kasteel te benaderen. Een luchttaxi brengt
haar naar de troonzaal, waar ze kennismaakt met Lolotte.
Wat een schoonheid! Die edele trekken en die groene teint! Rosella
kijkt er met afgrijzen naar. Het lijkt wel of de boze fee gedachten
kan lezen, want ze wil Rosella op stel en sprong ter dood brengen.
Gelukkig doet de zoon des huizes een goed woordje voor haar. Hij
heeft een goed hart, maar het uiterlijk van zijn moeder.
Om haar leven te redden moet ze voor Lolotte een opdracht vervullen.
Lolotte dacht zeker dat ze nog niet genoeg problemen had. Ze moet
haar vriend, de eenhoorn, naar Lolotte brengen. Lolotte wil die
zeker gaan braden. Rosella vindt dit geen aantrekkelijk
vooruitzicht, maar op dit moment kan ze ook niets beters verzinnen.
Rosella besluit naar Genesta's eiland te gaan. Misschien kan de
goede fee haar helpen bij haar gewetensproblemen. Ze neemt alles mee
wat ze op het eiland kan vinden. Een oplossing voor haar probleem
krijgt ze echter niet, want Genesta ligt al in coma. Gefrustreerd
gaat Rosella weer terug.
In gedachten verzonken zwemt Rosella naar het vasteland terug, als
ze op een gegeven moment door een grote kolk naar de diepte wordt
gezogen. Ze is ingeslikt door een walvis! Rosella kijkt in de walvis
eens goed om zich heen en zoekt naar de nooduitgang, want de walvis
stinkt behoorlijk uit zijn bek.
Haar oog valt op de enorme huig die als een grote bal aan het
gehemelte hangt. Met de nodige moeite (en regelmatig opslaan) kan
Rosella zich omhoog werken. Wat er volgt is medisch bewezen:
aanraking van de huig heeft een versterkte braakneiging tot gevolg.
Na deze medische ingreep bevindt Rosella zich weer op open zee. Met
haar laatste krachten bereikt ze een verlaten eiland. Daar laat ze
haar dierenliefde de vrije loop en voert een hongerige vogel.
Natuurlijk neemt ze ook hier weer mee wat ze te pakken krijgt. Het
fluitje probeert ze direct uit en op de rug van Flipper keert ze
weer terug naar het vasteland.
Omdat Genesta haar niet verder kon helpen, besluit Rosella de
eenhoorn toch maar naar Lolotte te brengen. Misschien krijgt ze dan
de gelegenheid de talisman in handen te krijgen.
De eenhoorn staat nog steeds op de plek waar hij zijn hart aan
Rosella heeft verpand. Hij heeft begrip voor de beslissing van
Rosella en laat zich gewillig naar het kasteel van Lolotte leiden.
Hoog op het paard gezeten bereikt Rosella voor de tweede keer het
kasteel.
Lolotte houdt zich echter niet aan haar belofte Rosella vrij te
laten in ruil voor de eenhoorn. Ze heeft al weer iets nieuws
bedacht. Dit keer wil ze een kip hebben. Maar geen gewone kip, nee,
dit exemplaar moet gouden eieren leggen. Als het Rosella lukt deze
kip in handen te krijgen, is Lolotte eventueel bereid haar in leven
te laten. De audiëntie is ten einde en Rosella kan op kippejacht.
Lolotte is nog wel zo vriendelijk geweest om Rosella te verraden
waar ze de desbetreffende kip kan vinden. Had ze het niet over een
kannibaal? Rosella is heus niet bang aangelegd, maar nu heeft ze
toch wel een beetje last van knikkende knieën. De hond die haar bij
binnenkomst stormachtig begroet, wil niet worden uitgelaten, maar
wil vreten. Rosella kan op het laatste moment een geschikte snack
naar het beest toegooien en heeft nu de handen vrij om eens een
kijkje te nemen op de eerste verdieping. Daar voegt ze een exemplaar
toe aan haar verzameling gereedschap. Vervolgens gaat ze weer naar
beneden.
Er wordt aan de deur gerommeld en ineens is Rosella zich ervan
bewust waar ze heeft ingebroken. Daarom verstopt ze zich gauw in de
voorraadkamer.
Hier moet ze even blijven zitten. Ze kijkt eens rond, maar er is
niets van haar gading bij. Maar een kijkje door het sleutelgat
levert heel wat meer op. Rosella wacht het juiste ogenblik af om
haar schuilplaats te verlaten, grijpt de kip en gaat er snel
vandoor. Het komt echter wel aan op de timing, anders gaat het mis.
En nu maar hopen dat Lolotte woord houdt. Maar nee hoor, Rosella
moet haar hartewens nog vervullen. Met het doosje van Pandora wil
Lolotte de hele wereld in haar macht krijgen. Rosella vindt dit geen
aanlokkelijk idee, maar ze heeft geen keus en gaat weer op pad.
Rosella heeft al lang in de gaten dat in Tamir heel wat mogelijk is;
ze heeft per slot van rekening al kennisgemaakt met heel wat rare
snuiters. Ze is er dus ook helemaal niet van onder de indruk als de
bomen zich ietwat vreemd gedragen: bomen met duistere blikken en met
armen die haar willen grijpen, het doet Rosella allemaal niets meer,
en door de bomen te bedreigen met kaalslag kan ze zelfs zonder
gevaar door het hele bos wandelen.
Achter het bos stuit Rosella op een huis dat door een wel heel
vreemde architect is ontworpen. Rosella hoopt dat de bewoners niet
zo gek zijn. Ze gaat naar binnen. Haar bangste vermoedens worden
echter bewaarheid. Drie oude taarten doen hun best haar te grijpen
om haar in de kookketel te stoppen. Met een sprong krijgt Rosella
hun gemeenschappelijke kijkhulpmiddel te pakken.
Hierdoor verbetert haar positie behoorlijk. De drie oude dames zijn
hulpeloos en worden heel vriendelijk. In ruil voor een klein
geschenk wordt ook Rosella weer iets vriendelijker.
De nacht valt over Tamir. De zon gaat onder en de maan komt op. Nu
heeft Rosella nog maar twaalf uur de tijd om de hele zaak tot een
goed einde te brengen. Ze besluit het spookhuis nog een keer grondig
onder de loep te nemen. De weg erheen loopt over het kerkhof. Daar
houden net de zombies hun bijeenkomst. Het lijkt allemaal nogal
angstaanjagend, maar gelukkig heeft Rosella de nodige
voorzorgsmaatregelen getroffen. Haar kan dus niets gebeuren.
Gefrustreerd reizen de zombies af om in hun graven de volgende
filmproduktie af te wachten. Het spookhuis ziet er in het donker
heel anders uit dan overdag en Rosella krijgt een heel onbehaaglijk
gevoel. Wet ontdekt ze een geheim mechanisme waarmee ze een geheime
deur kan openen. Achter deze deur neemt Rosella alles mee wat ze te
pakken krijgt.
Ze heeft haar strooptocht nog maar net beëindigd als ze een baby
hoort huilen. Wat doet een baby nu in dit huis? Rosella zoekt dit
zaakje uit en komt tot de conclusie dat het helemaal geen baby is,
maar een geest! Het is weliswaar een kleine, maar hij kan schreeuwen
als de beste. Rosella komt op het lumineuze idee het graf van deze
kleine schreeuwlelijk te gaan bekijken.
Graven zijn er op het nabijgelegen kerkhof genoeg te vinden. Na een
korte zoekactie heeft ze het juiste graf gevonden.
Wat volgt is een duidelijk geval van grafschennis. Maar Rosella
vindt wel het voorwerp dat de kleine geest tot bedaren kan brengen.
Ze is nog maar net klaar als de volgende geest zich alweer meldt.
Het lijkt Ghostbusters wel! Nu gaat het om een oude vrek die geen
rust kan vinden in zijn graf. Wat bij de kleintjes lukt, zal bij de
groten ook wel lukken en Rosella gaat er weer op uit.
Gelukkig stuit ze weer op iets en kan ze de geest verlossen. Maar
dan, u raadt het al, verschijnt er weer een stem uit het
hiernamaals. De procedure zal u inmiddels bekend zijn. Naar het
kerkhof gaan, graf vinden, grafschennis uitvoeren, gevonden voorwerp
aan de geest geven. Dit gebeurt een aantal keren. De laatste geest
leidt Rosella naar de zolder, waar ze eindelijk iets nuttigs vindt.
Met elkaar levert dit heen en weer gevlieg wel aardig wat punten op.
Eindelijk is de rust in huis teruggekeerd en kan Rosella de ruimte
achter de geheime deur wat beter bekijken. Ze ontdekt daarbij een
oud orgel en speelt een deuntje. Ze heeft zeker de juiste toetsen
aangeslagen, want er gaat op wonderbaarlijke wijze een laatje open.
Met recht een huis vol verrassingen. Rosella neemt natuurlijk de
inhoud van de lade mee.
Rosella heeft genoeg van alle verrassingen en denkt na wat ze met de
zojuist gevonden sleutel zou kunnen openen. Ze probeert haar heil
weer op het kerkhof te zoeken. Dit blijkt een voltreffer te zijn,
want even later heeft ze het doosje van Pandora in handen.
Van buiten af gezien ziet het doosje er niet eens zo gevaarlijk uit.
Rosella kan zich nog net inhouden het doosje open te maken. Als u er
per se in wilt kijken, OK, maar dan wel op eigen risico!
Vervuld van de duisterste voorgevoelens besluit ze het doosje af te
leveren bij Lolotte.
De luchttaxi functioneert nog uitstekend en na een korte vlucht
staat Rosella opnieuw voor Lolotte.
Krijgt ze nu eindelijk haar beloning? Jawel hoor, en wat voor een!
Rosella mag in de familie worden opgenomen. Ze mag trouwen met de
lieveling van mama, de mooie Edgar. Dit is wel het allerlaatste waar
Rosella op had gehoopt. Elk protest is tevergeefs, ze wordt naar de
gastenkamer getransporteerd en opgesloten. Tot overmaat van ramp
zijn haar zakken ineens zo licht. Na een druk op de Tab-toets weet u
waarom.
Rosella staat op het punt het bijltje erbij neer te gooien, als ze
iemand aan de deur hoort. Het is mama's lieveling. Oh nee, hij zal
toch niet al vóór het huwelijk... Gelukkig brengt hij alleen
maar een cadeautje mee voor zijn uitverkorene. Na een korte blik
neemt Rosella dit cadeau dankbaar aan.
Nu is haar positie toch niet meer zo uitzichtloos als die eerder
leek. Met toegenomen zelfvertrouwen en met een loper kan Rosella uit
haar gevangenis ontsnappen. Nu wil ze alleen nog wraak!
Op de punten van haar tenen sluipt ze door het kasteel. De bewakers
hebben gelukkig een inspannende dag achter de rug gehad, want ze
staan gewoon te slapen. Plotseling schiet het door Rosella heen dat
ze de hele dag nog geen eten heeft gehad. Door honger gedreven komt
ze in de keuken terecht. Helaas! Hier liggen zelfs de muizen met de
poten omhoog in de kast. Rosetta vindt niets waar ze haar maag mee
kan vullen, maar wel iets anders waarmee ze haar zakken weer kan
vullen. Rosetta grijpt haar eigendom en haar uitrusting is weer
helemaal compleet.
Rosella vindt dat het tijd is geworden af te rekenen met de oude
heks en gaat op zoek naar haar schoonmoeder in spe. Die ligt at lang
en breed te slapen, helemaal alleen in haar grote bed. De ideale
voorwaarde voor een perfecte moord. Rosetta zoekt in haar zakken
naar een geschikt wapen. Maar even later verwerpt ze haar snode
plannen en besluit ze wat anders te doen. Rosetta is er rotsvast van
overtuigd dat er nog wel iets goeds in dit monster steekt en ze
denkt daarbij aan een song van de Beatles: All you need is love...
Te veel van het goede. Lolotte beleeft dan weliswaar de grootste
flash van haar leven, maar een overdoses ergens van is eigenlijk
nooit goed. Het probleem-Lolotte is hiermee uit de wereld geholpen.
Rosella heeft het bijna voor elkaar en alles wijst op een happy end.
Maar nog niet alles is geregeld. Een paar kleinigheden ontbreken
nog. Rosella pakt
het langst gezochte voorwerp en snelt naar beneden.
De bewakers zijn van hun plichten ontheven en Rosella kan een blik
werpen in de schatkamer van Lolotte. Ze neemt alles mee wat ze te
pakken kan krijgen, want Lolotte heeft het toch niet meer nodig.
Onderweg naar het dal bevrijdt ze nog een oude vriend uit zijn
gevangenis, zodat ze zelf haar schuldgevoelens kwijt is.
Maar haar geweten is nog niet helemaal gesust. Per slot van rekening
bezit ze nog steeds het superwapen dat absoluut niet in verkeerde
handen mag vallen.
Voor ze de terugreis kan aanvaarden, moet ze even langs het kerkhof.
Rosella besluit hier het voorwerp te verstoppen. Een blik op de
puntenstand leert ons dat dit een juiste keuze was.
Nu mag ze echter geen tijd meer verliezen. Rosella stort zich in de
golven om Genesta te be-hoeden voor een wisse dood. Haar zwemstijl
is perfect. Fris en monter stijgt ze op uit het water om haar ticket
voor de terugreis op te halen.
Nog net op tijd bereikt ze de slaapkamer van de goede fee. Genesta
is al bijna klinisch dood, maar de reanimatiepogingen van Rosella
hebben duidelijk effect.
Eind goed, al goed. iedereen gaat naar het strand om afscheid te
nemen. Wie is toch die knappe jongeman? Terwijl Rosella een race
tegen de klok hield, had Edgar een afspraak bij de plastisch
chirurg. Hij ziet er adembenemend uit en komt wel degelijk in
aanmerking als bruidegom. Maar helaas kan Rosella niet blijven tot
de geplande huwelijksdatum. Ze is per slot van rekening aan dit
avontuur begonnen om het leven van haar vader te redden.
'Tot ziens' kan er nog net af en dan wil Rosella terug naar huis.
Genesta zwaait met haar toverstaf en brengt Rosella terug.
Nu kunt u rustig gaan zitten en genieten van het happy end. Om het
geluk te vervolmaken stijgt de puntenstand ook nog eens tot 230. U
krijgt ook te horen wie uiteindelijk de hoed heeft gekregen waarmee
de hele geschiedenis is begonnen.
Meer kunt u niet verlangen, of wel?
Snelle oplossing
Overdag
Huis van de dwergen open door
clean room 5
Animatiesequentie
talk to dwarf
(meerdere keren)
Animatiesequentie
look table
take pouch 7
Diamantmijn talk to dwarf
give pouch to dwarf 10
Stenen brug look under bridge 12
Bij de vijver drop ball
take frog
kiss frog 15
Animatiesequentie
take ball
Spookhuis open door
Woonkamer take book 19
read book
Vogel in bos look ground
take worm 21
Pier talk to man
Visserswoning open door
talk to man
talk to woman
give pouch 24
Pier put worm on pole 25
fish (1 - 2x) 28
Straatmuzikant listen to music
talk to man
give book to man 31
Pan met fluit play lute
give lute to Pan 34
Bij het zwembad look
take bow
Eenhoorn shoot arrow at unicorn 40
Bij de waterval wear crown 45
Animatiesequentie
Bij de ingang van het hol take board 47
light lantern
In het hol take bone 49
Bij de afgrond put board on floor 51
Moeras unlight lamp
jump (tot aan het eiland)
Eiland put board on ground 53
play flute 57
take fruit 67
take board
jump (terug)
In het hol light lantern
put board on floor 69
Door de waterval zwemmen unlight lamp
Naar Lolotte gaan
Animatiesequentie met eerste opdracht
Op de pier in het water springen
naar links zwemmen
Genesta's eiland look bird
take feather 71
terug in het water
In de walvis take bottle
open bottle
read note
Tong omhoog klimmen tickle uvula 76
Verlaten eiland throw fish to pelican 80
take whistle 82
Eiland (rechts) look ground 85
whistle 87
ride dolphin 89
Eenhoorn put bridle on unicorn 92
mount unicorn
Naar Lolotte rijden
Animatiesequentle met tweede opdracht 99
Huis van de kannibaal open door
Hond throw bone 103
Slaapkamer take axe 105
Voorraadkamer open door
look keyhole
Animatiesequentie
open door
take hen 109
open door
Naar Lolotte rijden
Animatiesequentie met derde opdracht 116
Spookbos use axe 120
Heksenhuis take eye 123
huis verlaten
weer naar binnen
take scarab 125
give eye to witches 128
's Nachts
In het spookhuis
(Woonkamer) look picture
search left wall
move latch 132
Geheime deur take shovel 134
Linker kerkhof read epitaph
'Hiram Bennet' dig 137
In het spookhuis
(Kinderkamer) give rattle 139
Linker kerkhof read epitaph
'Newberry Will' dig 142
In het spookhuis
(Hal) give gold 144
Rechter kerkhof read epitaph
'Betty Crowden' dig 147
In het spookhuis
(Gastenkamer) give locket 149
Linker kerkhof read epitaph
'Lord Coningsby' dig 152
In het spookhuis
(Hal) give medal 154
Rechter kerkhof read epitaph
'Willy' dig 157
In het spookhuis
(Gastenkamer) climb ladder
give toy horse 159
open chest
look into chest 161
In het spookhuis
Geheime trap omhoog gaan
(Orgel) sit
play sheet music 165
look into drawer
take key 167
stand
Kerkhof rechts unlock door 170
(Graf) open door
take rope 172
climb ladder
take box 176
climb ladder
Naar Lolotte gaan
Animatiesequentie 183
Gastenkamer look rose
take key 185
unlock door 187
open door
Keuken open cabinet
take all 191
close cabinet
Lolottes kamer unlock door with
gold key 193
open door
shoot arrow at Lolotte 201
Animatiesequentie
take talisman 206
Schatkamer take hen 208
take pandora box 210
Stal open gate 214
Kasteel verlaten
Graf climb ladder
put box on floor 216
climb ladder
Van buiten close door
lock door 218
Van de pier springen en zwemmen
Genesta's kasteel open door
Slaapkamer give talisman
to Genesta 228
Animatiesequentie 230
